چِـقَــدر بـآیـَد بُـگـذَرَد ؟!

تــآ مَـن

دَر مـُرور ِخـآطِـرآتَـم

وَقـتـے اَز کِـنـآر ِ تــو رَد مے شَوَم ،

تـَنــَـم نـَلــَرزَد . . .

بُـغضـَـم نـَـگیــرَد . . .

 

از قوی بودن خسته ام

دلم یک شانه میخواهد

تکیه دهم به آن

بی خیـــــــــــــالِ همه دنیا

و دلتنگی هایم را ببارم..........

دلتنگی

محله ای ست پر ازدحامِ یادت

که در شلوغی اش نه تنها تو را پیدا نمی کنم ،

که خود را هم گم میکنم …

نمی دانم دوستش دارم یا نه؟!

با هم قدم میزنیم
با هم میخوابیـم

دلم که میگیرد، آغوشش را بـــاز می کنـــــد
و بر گونه هایم بوسه میزند

اما نمی دانم دوستش دارم یا نه؟!

” تنهاییـــــم را ” . . .

دلـــت که تــنگِ یکــ نفــر باشــد

خودِ خــــدا هـــم بیـــاید تا خــوش بگــذرد و لحــظه ای فرامــوش کنی !

فایــــده نــدارد …

تو دلــت تنـــــگ اســــت

…
دلــت برای همــان یک نفــر تــنگ است …

تا نیــاید … تا نبــاـشد …

هیــچ چــیز درســت نمیـــشود …